Hægriflokkar eru ekki velferðarflokkar

Í dag eru þrjár vikur til kosninga og kosningaloforðin hellast yfir okkur kjósendur. Helga Tryggvadóttir skrifar í grein dagsins um tilhneigingu hægriflokka til þess að leggja mikla áherslu á velferðarmál í aðdraganda kosninga, án þess að hugur fylgi máli: „Það eru auðvitað engin ný sannindi að hægriflokkar reyni að tileinka sér velferðarpólitík félagshyggjufólks í aðdraganda kosninga. Helle Thorning-Schmidt, formaður danska Jafnaðarmannaflokksins, gerði þetta einmitt að umtalsefni þegar hún var hér á landi í síðustu viku. Þar benti hún líka á að þegar til kæmi væru liðsmenn þessara flokka hins vegar alls ekki rétta fólkið til þess að koma loforðunum í verk.“ Lesa meira...

Sjálfstæðisflokkur bætir við sig þingmanni í Reykjavík suður

12. maí

Í grein dagsins skrifar Eva María Hilmarsdóttir um stærstu helgi ársins. Partíhelgin nálgast hratt og margir nú þegar farnir að hita upp til að vera tilbúnir í slaginn. Í greininni segir meðal annars: “Hvert lið hefur fyrir löngu haldið sitt prófkjör, margir þáttakendur, vinir og kunningjar úr sama bransa að berjast innbyrðis, það er alltaf hollt, heldur mönnum gangandi og við efnið. Þó að upp komi deilur er tíminn fljótur að græða sár, það skiptir jú mestu að vera með sigurstranglegustu keppendurna. Sumir reyndar halda ekki prófkjör, velja bara flotta fulltrúa og treysta þeim til að vinna verkið vel, þar hafa vinsældir líka alltaf viss áhrif, þannig virkar það bara.” Lesa meira...

Togstreita frekjunnar

Í grein dagsins fjallar Elín Ósk Helgadóttir um það hversu erfitt það getur verið að ætla bæði að vera fylgjandi kynjajafnrétti og jafnrétti til náms á Íslandi í dag. Hún telur að jafnréttissinnum sé óhjákvæmilega boðið upp á óþægilega afarkosti. Í greininn segir m.a: Mér stendur ekki til boða að senda barnið mitt í grunnskóla þar sem markvist er unnið eftir þeirri kenningu að kyn skipti máli nema ég velji einkarekinn skóla til þessa að uppfræða börnin mín.

Lesa meira...

Frjálslyndur rasismi

Í grein dagsins fjallar Atli Bollason um það sem honum sýnist uggvænleg þróun í íslenskum stjórnmálum. Hann fjallar um frjálslynda flokkinn, málefni innflytjenda og skoðar sérstaklega þá furðulegu orðræðu sem flokkurinn viðhefur um þau mál. Í greininn segir m.a: Frjálslyndir vonast til að leiða orðræðuna og skilgreina valkostina, skapa óttann og hjátrúna. Munurinn á þeim og ríkisstjórninni er að hér er spurningin ekki um „ál eða hnignun“ eða „hagvöxt eða hálendið,“ heldur um það hvort Íslendingar vilji friðsælt og hvítt þjóðfélag eða svart gettó með bílabrennum, glæpum og ofbeldi. I þeirra heimi er það bara annaðhvort eða. Tvískautun af þessu tagi er algengt áróðursbragð og hefur verið nefnt ýmsum nöfnum. Það sem gerist er að tveimur hugtökum er teflt saman og þau látin tákna „gott“ og „illt,“ „plús“ og „mínus.“ Við þessa einföldun „spillist“ tungumálið

Lesa meira...

Mengum minna, borðum rétt

Í grein dagsins fjallar Lára Jónasdóttir um umhverfismál. Hún spyr sig hvað hver einstaklingur getur gert í baráttunni fyrir minni mengun, annað en að kvarta yfir henni. Í greininni segir m.a: Dagblöðin og mjólkurfernurnar í blaðagáma og flöskurnar í Sorpu, hvað meira getum við gert? Jú, verið á naglalausum dekkjum, sleppt því að keyra og notað strætó – allt þetta klassíska. Það er bara svo miklu meira sem við getum gert án þess að þurfa umbreyta lífi okkar.

Lesa meira....

Rétt og rangt

Í grein dagsins fjallar Þórir Hrafn Gunnarsson um stjórnarflokkana. Hann spyr hvers vegna málsvörn þeirra snúist alltaf um það hvort landslög hafi verið brotin með ákvörðunum þeirra. Skyldu þeir ekki hafa meiri metnað en það? Í greininni segir m.a: Ef marka má hegðun og málflutning stjórnarflokkanna og stuðningsmenna þeirra þá virðist það vera svo að þeir telji að það eina sem skeri úr um það hvort að ákvörðun eða athöfn sé rétt eða röng sé hvort að lög hafi verið brotin eða ekki. Greinarhöfundur er einn þeirra fjöldamörgu kjósenda sem telur það lágmarkskröfu til þingmanna, sem og annarra opinberra aðila, að þeir fylgi lögum í störfum sínum. Það vekur a.m.k. talsverða furðu að til séu stjórnmálamenn sem að telja það sér til sérstakra tekna að þeir hafi fylgt lögum og reglum og í raun og veru er það enn furðulegra að til séu stuðningsmenn stjórnmálaflokka sem eru tilbúnir til þess að verja það.

Lesa meira.....

Hroki og auðmýkt: Um valdþreytu ríkisstjórnar

Nú styttist óðum í alþingiskosningar. Í pistli dagsins veltir Pétur Ólafsson meðal annars fyrir sér þeim mörgu spurningum sem krefja mætti ríkisstjórnarflokkana svars við og hvers vegna enginn sé að spyrja þessara spurninga. Í greininni segir meðal annars: “Einhvernveginn virðist ekki hægt að komast til botns í neinu máli: Hvort skattar hafi hækkað eða lækkað, hvort fátækt sé meiri eða minni nú eða fyrir fimmtán árum, hvort hér hafi verið rekin stóriðjustefna eða ekki – eða hvort það hafi verið rétt eða röng ákvörðun a styðja Íraksstríðið. Þetta eru ekki álitamál heldur forsendur þess að kjósendur geti gert upp hug sinn á kjördag. Hins vegar stinga stjórnarflokkarnir hausnum í sandinn og neita því að hér hafi verið rekin stóriðjustefna, neita því enn að stuðningur við Íraksstríðið hafi verið röng ákvörðun, neita því að fátækt hafi aukist og að skattar hafi hækkað.”

Lesa meira...

Íbúalýðræðið,umræðan,óttinn og Evrópusambandið

 Í grein dagsins fjallar Dagbjört Hákonardóttir um íbúalýðræði, umræðuna og Evrópusambandið. Í greininni segir m.a: Þessi ótti við íbúalýðræðið er síður en svo nýtilkominn. Þeir sem barist hafa fyrir málefnalegri umræðu um valfrelsi íbúa þessa lands til að skera úr um hugsanlega aðild Íslands að Evrópusambandinu hafa lengi beðið eftir þeirri stundu að umræðan breytist til hins betra. 

Lesa meira....

Stóra loftslagsbreytingasvindlið

Í grein dagsins veltir Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir á ígrundaðan hátt fyrir sér ýmsum þáttum loftslagsbreytinga.  Hún skoðar bæðri fræðilegan bakgrunn kenningar um loftlagsbreytingar og spyr fræðilegra og siðferðislegra spurninga um málið. Í greininni segir m.a: Ég man hversu hissa ég var þegar ég las í kennslubók í loftslagsfræði að ekki sé vitað hvort hærra magn koltvísýrings leiði til hækkandi hitastigs, eða að hækkandi hitastig leiði til meira magns koltvísýrings, en heitara loft getur borið meiri koltvísýring.  Í myndinni er haldið fram að síðarnefnt ferli eigi sér stað og mælingar á ísborkjörnum sýni einmitt að koltvíoxíð í andrúmslofti aukist með hækkandi hitastigi en ekki öfugt. Þar af leiðandi hefur koltvísýringur ekki stjórnað hitastigi hingað til og hversvegna ætti hann þá að taka upp a því núna?  Einnig er bent á að þegar losun a koltvísýringi var sem mest eftir seinni heimsstyrjöldina lækkaði hitastig á jörðinni samfleytt í 4 áratugi. Og í tilefni þess var auðvitað skellt fram heimsendaspá, yfirvofandi ísöld.

Lesa meira......

Örlögin í okkar hendur

Eva Bjarnadóttir fjalla um eðli og mörk lýðræðis og það að fólkið fái völdin í sínar hendur í gegnum atkvæðagreiðslur. Í greininni segir m.a: Að sjálfsögðu er eðlilegt að ræða mörk og eðli lýðræðis. Undanfarin ár hafa raddirnar orðið háværari sem vilja þjóðaratkvæðagreiðslur og víða annars staðar í heiminum þykja þær besta lausnin í erfiðum deilumálum. Það er því eðlileg þróun hér á landi að tækifæri fólksins til þess að velja örlög bæjarfélaga sinna séu aukin. Sérstaklega þegar um ræðir aðgerðir fyrirtækja, sem eiga eðli málsins samkvæmt ekki kjörna fulltrúa íbúanna.

Lesa meira.....

Er beint lýðræði betra lýðræði?

Í grein dagsins skoðar Hrafn Stefánsson “beint lýðræði” sem hefur svo mikið verið í umræðunni í sambandi við nýafstaðna íbúakosningu í Hafnarfirði. Í greininni segir m.a: Hins vegar má vel færa rök fyrir því að það sé í vissum tilvikum lýðræðislegra að nota beina kosningu við ákvarðanatöku. Beinni kosningu er hægt að beita þegar um er að ræða málefni sem eru þverpólitísk eða varða stórar breytingar á stjórnarskrá eða samfélagi. Mikilvægt er að hafa í huga er að þegar kosið er beint eru stjórnmálamenn og flokkar að afsala sér hluta af því valdi sem þeir fengu frá kjósendum í síðustu kosningum.

Lesa meira....

Sumarfríið

Í helgarumfjöllun vikunnar er Anna Pála Sverrisdóttir farin að horfa til sumarsins. Meðal þess sem hér ber á góma eru hundasúrur, brimbretti, iðnbyltingin, ættarnöfn og bavíanasafarí. Eða með öðrum orðum: Ísland- sækjum það heim.

 Lesa meira

Sigur stjórnarandstöðunnar 1971

Árið 1971 hafði sama stjórn setið í 12 ár samfleytt. Nýtt framboð kom fram í kosningum það ár, ríkisstjórnin féll og ný var mynduð. Magnús Már Guðmundsson fjallar um þetta stjórnarsamstarf, nýja framboðið og ástæðurnar fyrir falli stjórnarinnar Í greininn segir m.a: Sigur sinn áttu Samtökin ekki hvað síst að þakka að í landhelgismálinu boðuðu þau mjög afdráttarlausa stefnu sem féll í sérstaklega góðan jarðveg í kjördæmi formanns Samtakanna, Hannibals Valdimarssonar, Vestfjörðum. Í slíku máli þarf að bjóða kjósendum skýra og auðskiljanlega stefnu. Það gerði stjórnarandstaðan og þá einkum Samtökin.

Lesa meira...

Hugleiðing um frelsi

Í grein dagsins lítur Eva Bjarnadóttir á hugtakið frelsi, hversu ólíkar birtingarmyndir það getur átt og mikilvægi þess að einfalda ekki um of umræðuna um það. Í greininni segir m.a: Það virðist ekki vefjast fyrir mörgum hvað þetta frelsi sé. Líkt og allir séu að tala um það sama. En því fer fjarri. Frelsi er jafn afstætt og öll önnur hugtök búin til af mönnum. Það er misjafnt eftir tíma og rúmi hvernig fólk túlkar frelsi sitt.

Lesa meira....

%u201CBeautiful nature, you know%u201D

Í grein dagsins skoðar Styrmir Goðason ferðamannaiðnaðinn og hvers vegna það þarf að samþætta þann iðnað við aðra hagsmuni landsmanna svo vel sé. Í greininn segir m.a: Samkvæmt könnun ferðamálastofu frá árinu 2005 koma 75% ferðamanna til Íslands til að upplifa náttúruna. Þessir ferðamenn hafa mikið fyrir því að koma hingað þar sem það er dýrt og lítið er um pakkaferðir, en í sömu skýrslu ferðamálastofu kemur fram að flestir ferðamenn koma hingað á eigin vegum.

Lesa meira.....

Indland á krossgötum

Indverska hagkerfið hefur tekið stakkaskiptum á undanförnum tveim áratugum. Dregið hefur verið úr ríkisafskiptum af efnahagslífinu og hagkerfið hefur verið opnað fyrir erlendum viðskiptum og fjárfestingu. Árangurinn hefur ekki látið standa á sér, enda hefur hagvöxtur verið með því mesta meðal stærri hagkerfa í heiminum og mikil sókn er í indverska tölvu- og tækniiðnaðinum. Það er hins vegar ýmislegt sem bendir til þess að innviði Indlands þola ekki frekari vöxt – vegakerfi landsins er kaótískt, skólpkerfið ræður illa við rigningatímabil sumarsins, rafmagnstruflanir eru tíðar og hið lýðræðislega ferli er að mörgu leyti viðkvæmt fyrir bíræfnum popúlískum áróðri. Í helgarumfjöllun vikunnar fjallar Agnar Freyr Helgason um krosgöturnar sem Indland er á og hvaða lausnir eru í sjónmáli fyrir innviði indverska hagkerfisins

Lesa grein....

Allir í framboð

Í grein dagsins veltir Helga Tryggvadóttir fyrir sér nýja framboðinu, Íslandshreyfingunni, og mögulegum afleiðingum þess. Í greininni segir m.a: Framboð sem leggja höfuðáherslu á eitt málefni en sækja að öðru leyti inn á miðjuna hafa áður komið fram í íslenskum stjórnmálum. Skemmst er að minnast tilkomu Frjálslynda flokksins sem frá upphafi lagði höfuðáherslu á breytt fiskveiðistjórnunarkerfi. Vandinn sem Íslandshreyfingin stendur nú frammi fyrir eru hins vegar þröskuldar til þess að ná kjöri til Alþingis og við úthlutun jöfnunarsæta, en þar koma einungis þau stjórnmálasamtök til álita sem hlotið hafa að minnsta kosti fimm prósent greiddra atkvæða á landsvísu.

Lesa meira...

"Jafnréttissinnar eru perrar"

Í grein dagsins veltir Anna Tryggvadóttir meðal annars fyrir sér staðalímyndum í tengslum við klæðnað kvenna. Í greininni segir meðal annars: “En það sem er verst við slæðuáráttu Vesturlandanna er bara ekki röng forgangsröðun, og að þar sé verið að leggja áherslu á birtingarmyndir karlasamfélagsins en ekki raunverulegar meinsemdir þess. Með því að segja við múslimakonur að þær geti ekki verið femínistar nema þær séu ekki með slæðu, er verið að tengja Vesturlönd og jafnréttisumræðuna órjúfanlegum böndum. Gallinn er bara sá að mjög margt sem frá okkur kemur á ekkert skylt við jafnrétti.” 

Lesa meira....

Hver vilt þú að stjórni þínu landi?

Í grein dagsins fjallar Guðfinnur Sveinsson um afstöðu ríkisstjórnar Íslands til stríða svo sem Íraksstríðsins.  Í greininni segir m.a: Árið 2003, nánar tiltekið aðfaranótt 20. mars það ár, réðst Bandaríkja- og Bretlandsher inní Írak með stuðningi 49 annarra þjóða, sem kölluðu sig “Bandalag viljugra þjóða”. Ein af þeim þjóðum var, og er Ísland. Síðan þá hafa átök staðið yfir án hléa. Morð á saklausum borgurum, mannréttindabrot og eyðilegging samfélagsins - allt í okkar nafni. Er ekkert óeðlilegt við það, að ólögleg ákvörðun tveggja manna sem var tekin án samráðs við Alþingi og Utanríkismálanefnd, standi óhreyfð enn þann dag í dag?

Lesa meira........

Þagnargildi þjáninga og gleymska á friðartímum

Nýlega var gengið til kosningar til Finnlandi þar sem ýmislegt breyttist.  Erla Elíasdóttir skoðar Finnsku þjóðina og umbrotamikla sögu hennar sem hefur skilið eftir spor í vitund hennar.  Í framhaldi veltir hún upp hvernig slík saga getur mótað stjórnmálalíf þjóðar og gefið því aðrar forsendur en við þekkjum hér á Íslandi. Í greininni segir m.a: Í lok sama árs nýttu Finnar sér þá upplausn er skapast hafði í Rússlandi eftir byltinguna og lýstu yfir sjálfstæði. Þó var þess skammt að bíða að  uppreisn Jafnaðarmanna í kjölfar ósigurs þeirra á þingi myndi leiða til styrjaldar, sem varði frá janúar 1918 fram í maí sama árs. Lesa meira...

Vanhanen ræðir við leiðtoga annarra flokka í dag