Kynjaveröld kreppunnar

Karlar eru með 19,6% hærri laun en konur samkvæmt niðurstöðum nýrrar rannsóknar sem kynnt var fyrir tveimur vikum. Steinunn Gyðu- og Guðjónsdóttir rekur í grein dagsins af hverju laun kvenna þurfa að hækka sem því nemur: „Gera mætti að því skóna að launamunur kynjanna sé kominn til að vera þegar við siglum inn í tímabil kreppu á landinu öllu nema til róttækra aðgerða komi. Lilja benti á að viðkvæði ráðamanna væri oft þannig að alls ekki megi hækka laun kvennastétta því þá fari launaskrið af stað. Þetta er alþekkt afsökun fyrir því að hækka ekki laun kvennastétta.“

Auðvitað við ég lesa um nauðsyn þess að gæta vel að launamunur kynjanna aukist ekki í kreppunni.

Eiga kaup á vændi að vera refsiverð?

Vændi vekur alltaf upp sterk tilfinningaviðbrögð og umræðu í samfélaginu, og hefur umdeildasta umræðuefnið undanfarinn áratug verið hvort gera eigi kaup á vændi refsiverð. Hrafnhildur Kristinsdóttir ræðir vændi í pistli dagsins: „Óumdeilt er að í kjölfar gildistöku laganna dró verulega úr sýnilegu vændi í Svíþjóð, þ.e. götuvændi, auk þess sem þeim körlum fækkaði, sem keyptu kynlífsþjónustu. Þá eru einnig fyrir hendi skýrar vísbendingar um að lögin hafi haft bein og jákvæð áhrif á mansal til Svíþjóðar og að Svíþjóð hafi nú ekki lengur aðdráttarafl fyrir þá sem skipuleggja slíka starfsemi.“

 Já! Ég vil lesa af hverju kaup á vændi eiga að vera refsiverð.

Utan gátta

Vefritspenni dagsins, Jóhanna Katrín Magnúsdóttir, sá leikritið Utan gátta í Kassanum í Þjóðleikhúsinu um helgina og þótti aðstæðurnar um margt kunnuglegar: „Morguninn eftir þegar ég settist niður með tebolla og blöðin þá rifjaðist þetta allt upp fyrir mér. Þetta er einmitt sama leikrit og stjórnvöld og Seðlabanki íslands hafa boðið almenningi upp á í síðustu viku. Á föstudaginn síðasta kom ég heim um kvöldið og þurfti virkilega að melta þau ummæli og fáránleikann sem kom frá stjórnvöldum í liðinni viku.“

Lesa um Villu og Millu, Geir og Ingibjörgu Sólrúnu.

Eru ráðamenn og verða ráðamenn?

Í sviptingum undanfarinna vikna hefur hrikt í stoðum samfélagsins. Erla Elíasdóttir bendir í grein dagsins á nauðsyn þess að skapa nú jafnréttismálum sess til framtíðar: „Hefð er fyrir því að afsaka stráka og afskrifa heimskupör þeirra með því að þeir 'séu og verði strákar'; bojs vill bí bojs. Þetta hljómar voða krúttlega en heldur auðvitað ekki vatni í neinskonar rökræðu. Merkilegt nokk, þá finnst mér afsakanir ráðamanna á ástandinu og þaraðlútandi sinnuleysi vera á nokkurnveginn þessu plani. Eins og þau hafi hvorki vitað betur né átt að vita betur.“

Ég vil lesa meira um jafnréttið og kreppuna.

„Nýtt“ Ísland á úreltum gildum

Vefritspenni dagsins, Dagný Ósk Aradóttir, kallar eftir því að ríkisstjórnin taki ábyrgð og viðurkenni að mistök hafi verið gerð við stjórnun landsins: „Ef það er eitthvað sem einkennir ráðmenn þessa dagana þá er það óbilandi trú á eigin ágæti og gríðarlegur hroki. Auðvitað bera stjórnvöld ábyrgð. Það gera líka ýmsir aðrir, einhverjir bankakallar, eftirlitsstofnanir og fleiri. Ég skal meira að segja samþykkja að „óviðráðanlegar ytri aðstæður“ hafi haft einhver áhrif líka. Almenningur ber hins vegar ekki ábyrgð, en henni er samt klínt á okkur í formi fyrirsjáanlegra skattahækkana og skertra lífskjara.“

 Lesa meira um "Nýja" Ísland.

Tími risaeðlanna ætti að vera löngu liðinn

Átök milli Björns Bjarnasonar dómsmálaráðherra og Steingríms J. Sigfússonar, formanns VG, í umræðum um tillögu stjórnarandstöðunnar um vantraust á ríkisstjórnina hafa vakið mikla athygli. Ásþór Sævar Ásþórsson ræðir í grein dagsins hegðun risaeðlanna í íslenskum stjórnmálum: „Stjórnmálaumræða milli þessara risaeðla hefur oft einkennst af miklum sleggjum, stundum kímni, en oftast reiði út í hvorn annan sem birtist stundum í ómálefnalegum tilburðum. Auk dæmisins hérna að ofan má nefna atvikið snemma á síðasta áratug þar sem stjórnarandsæðingurinn Ólafur Ragnar Grímsson lýsti Davíð Oddssyni, forsætisráðherra, nánast sem holdgervingi skítlegs eðlis og atvikið þar sem Davíð Oddson kallaði Samfylkinguna „afturhalds-kommatittsflokk“.

Lesa meira um Davíð, Steingrím, Ólaf Ragnar og fleiri risaeðlur.

Hitti Davíð ekki í tæpt ár

Hnattvæðing og þjóðríkið

Hið hnattræna efnahagskerfi sem sem hnattvæðingin hefur fært okkur hefur af sumum verið talið ein helsta ógn ríkisins. Jón Hartmann Elíasson ræðir í Vefritsgrein dagsins nokkur vandamál sem upp getað komið í hnattrænni stjórnun: „Heimurinn hefur þjappast saman, minnkað, og aukin meðvitund er um hann sem eina heild. Því geta ýmis mál ekki lengur talist einkamál ríkis því búið er að skapa formgerðir sem eru hafnar yfir landamæri ríkja og þessar formgerðir hafa áhrif á þróun heimsmála.“

Já takk! Ég vil lesa meira um hnattvæðinguna og margvísleg áhrif hennar.

Gæti ég fengið að kjósa?

Íslendingar hafa verið duglegir að mótmæla síðustu vikur. Vefritspenna dagsins, Söndru Ósk Snæbjörnsdóttur, telst svo til að undanfarna viku hafi mótmælafundirnir verið að minnsta kosti fimm og veltir fyrir sér hvað gera þurfi svo á okkur sé hlustað: „Þar sem ég stóð krókloppin á Þjóðfundi á Arnarhóli, aftur og nýbúin að mótmæla ástandinu, þá helltist yfir mig reiði. Ég var satt best að segja alveg að springa. Hvað þarf ég að gera til þess að á mig sé hlustað?“

Já, ég vil lesa um af hverju við þurfum að fá að kjósa!

Kreppan hefur áhrif á jólahald

Siðapredikun um lýðveldið Ísland – togvíraklippufullveldi eða meðvituð ákvörðun um samstöðu

Í dag eru liðin níutíu ár síðan inflúensufölir Reykvíkingar fögnuðu fullveldi Íslands við undirleik illa æfðrar lúðrasveitar fyrir framan Stjórnarráðið. Kristín Svava Tómasdóttir minnir í grein dagsins á Vefritinu á að það sé ekki Ísland sem sé fullvalda, heldur Íslendingar: "Fullveldið þýðir ekki bara að íslenska ríkið sé jafnrétthátt öðrum ríkjum á alþjóðavettvangi heldur líka að meðlimir íslensku þjóðarinnar séu allir jafnréttháir innbyrðis. Við eigum íslenska ríkið, þetta er okkar hús, hér setjum við reglurnar sem við viljum fara eftir (og brjóta eftir hentisemi)."

Ég vil að sjálfsögðu lesa meira um fullveldi Íslands í tilefni dagsins!

Haldið upp á fullveldisdaginn

Hugleiðing um (sannleika og) réttlæti

Nokkur umræða hefur verið um menntun og bakgrunn ráðherra í ríkisstjórn Íslands. Mikið hefur mætt á viðskiptaráðherra, Björgvini G. Sigurðssyni, og efasemdaraddir uppi um hvort heimspekimenntun hans nýtist í starfi. Í grein dagsins skoðar Bjarni Þór Pétursson BA-ritgerð Björgvins sem ber heitið „Hugleiðing um réttlæti“. Hann kemst að þeirri niðurstöðu að ritgerðin ætti að nýtast Björgvini vel - í því að segja af sér. Ég óska viðskiptaráðherra góðs gengis í sinni ákvarðanatöku, ritgerðin stendur enn fyrir sínu og ætti að hjálpa til við skýrari framtíðarsýn, bæði hans og okkar allra. Megi Björgvini G. Sigurðssyni farnast vel í hverju því sem hann tekur sér fyrir hendur og megi þessi dæmisaga úr raunveruleikanum verða öðrum víti til varnaðar – réttsýnir góðir menn, á réttum stað, á réttum tíma verða að taka réttar ákvarðanir ef vel á að fara.
 

Já, ég kynna mér inntak BA-ritgerðar viðskiptaráðherra!