Fósturgreiningar: "The Ups and Downs"

Áleitnar spurningar um fósturgreiningu með snemmskoðun hafa verið í umræðunni undanfarið. Í slíkri skoðun, sem einnig kallast snemmsónar, geta uppgötvast „gallar” á fóstrinu, á borð við litningagallann Down´s heilkenni. Í kjölfarið velja flestir foreldrar að rjúfa meðgönguna. Eyjólfur Þorkelsson er læknanemi og fyrrum formaður Ástráðs, forvarnarstarfs læknanema. Í grein dagsins veltir hann upp ýmsum hliðum á málinu og spyr spurninga: „Þó því fylgi vissulega álag og fordómar að eiga barn með Down’s heilkenni er það líka erfitt að eiga börn með einhverfu eða alvarlega geðsjúkdóma. Ætti að skima eftir þeim?”

Lesa greinina!

Gersemar Galapagos-eyja í hættu?

Í vikunni var tilkynnt að UNESCO hefði ákveðið að Galapagos-eyjar myndu bætast á lista þeirra náttúrulegra svæða í heiminum sem væru í mikilli hættu. Það telst til tíðinda þegar nýjum svæðum er bætt við þann lista og ekki beint gleðiefni. Það að Galapagos-eyjar séu komnar á listann ítrekar ekki einungis verndargildi þeirra heldur einnig hversu erfitt það getur verið að vernda svæði þar sem náttúrufar er einstakt. Af þessu tilefni ákvað Snorri Sigurðsson að fjalla um þessar einstöku eyjar í þessum föstudagspistli. „Þrátt fyrir afar skýra verndarstefnu síðustu áratugina og strangar reglugerðir steðja ótal vandamál að eyjunum. Mesta hættan steðjar vitanlega að viðkvæmu lífríkinu. Þar eru innfluttar tegundir alvarlegasta vandamálið.”

Ég vil klárlega lesa meira!

Verst launuðu stjórnendurnir

Verðmætamatið í þjóðfélaginu getur verið ansi furðulegt á köflum. Það getur að minnsta kosti verið erfitt að átta sig á því af hverju við viljum ekki borga þeim stéttum sem sjá um umönnun og uppeldi barna okkar mannsæmandi laun. Laun þessara stétta virðast alltaf sitja eftir, sama hve mikið góðærið er. Gró Einarsdóttir veltir því fyrir sér í grein dagsins af hverju við metum leikskólakennara ekki meira en raunin er. „Laun senda skilaboð um hvers virði hvert starf er fyrir samfélagið. Flest störf eru því meira virði en störf þeirra sem stuðla að þroska barna. Bankar eru mikilvægari en börn. En eru þetta virkilega skilaboðin sem við viljum senda?”

Lesa meira....

Flóamenn, fossinn og framtíðin

Þessa dagana er stemmningin svolítið þannig að það sé bara spursmál hverjir verða fyrstir að byggja nýtt álver og hvar eigi að virkja næst. Nýverið bárust svo þær fréttir að lýðræðið sé farið að styðjast við hækjur, eftir að hafa verið tekið í jörðina af forstjóra Landsvirkjunar. Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir skrifar í dag um þá atburði: „Enn er óljóst hvort áform Landsvirkjunar verði ofaná eða hvort stór hluti íbúa Flóahrepps – að sveitastjórninni meðtalinni, náttúruverndarsinnum og öllum hinum sem ekki styðja virkjanaframkvæmdirnar verði að ósk sinni.“

Endilega lesa meira...

Ást á pöbbnum

Af einhverjum illskiljanlegum ástæðum virðist fólk sækjast í að búa í Kópavogi og undanfarin ár hefur fjölgað í bæjarfélaginu sem aldrei fyrr.  Á meðan að bærinn blæs út er núverandi bæjarstjóri Kópavogs einhver umdeildasti maður landsins, hvort sem það varðar trjárækt eða nektardans. Í tilefni af því vildi Kópavogsbúinn Dagbjört Hákonardóttir nýta þennan þriðjudagspistil í að fjalla um stemminguna í Kópavogi og jafnvel minnast aðeins á hann Gunnar sinn. „Ég kalla þann heiður þó vafasamastan að tilheyra hinum sístækkandi hópi Kópavogsbúa, og þar sem ég hef alla mína 23 ára tíð búið í Blikabæ hef ég upplifað tímana tvenna innan marka bæjarfélagsins.”

 

Þetta er augljóslega skyldulesning.

Þú ert sjálfur dóni!

Íslendingar hafa aldrei þótt neitt sérstaklega þjónustuglaðir, en undanfarið hefur mörgum þótt keyra um þverbak. Hrafn Stefánsson ákvað því að skrifa grein mánudagsins fyrir þau ykkar sem hafa nýlega farið á kaffihús í miðbænum, eytt löngum tíma í að reyna ná athygli þjónustustúlkunnar, panta svo mat sem er full dýr, fá matinn seint um síðir og þá kemur í ljós að einhverjum tókst að klúðra pöntuninni. „Það er að sjálfsögðu óréttlát alhæfing að segja að allir Íslendingar veiti lélega þjónustu. Engu að síður virðist vera algengara að fá lélega þjónustu en góða. Hvernig getur staðið á þessu? Vantar þjónustulund í íslenska menningu eða eiga Íslendingar erfiðara með samskipti við ókunnuga en aðrar þjóðir?”

Skoða greinina...

 

Hvað gerist núna með Ísland og ESB?

Ritstjórn Vefritsins óskar landsmönnum gleðilegs sunnudags og reiðir í dag fram dýrindis helgarumfjöllun með kaffinu. Anna Pála Sverrisdóttir spáir í hvað muni gerast í Evrópumálum Íslands, rennir í gegnum nýlega skýrslu Evrópunefndar og deilir nokkrum punktum og pælingum með þeim örfáu sem ekki lásu skýrsluna í heild. „Og hvað á þetta svo allt að kosta, er spurning sem Íslendingar virðast velta fyrir sér framar öðru þegar rætt er um ESB. Ekki þýðir að ræða hugsjónir um frið í Evrópu eða bætta stöðu austurhluta álfunnar. Íslendingum er drullusama um svoleiðis.“

Maður er ekki viðræðuhæfur nema hafa lesið þessa grein.

Rökuð klof á kvenréttindadegi

Getur nokkur kona orðið hugsað sér að fara órökuð í sund? Samkvæmt viðtali sem Þórgunnur Oddsdóttir horfði á þann 19. júní getur það verið slæmt: „Þetta með sjálfstraustið bar að sjálfsögðu á góma í sjónvarpsviðtalinu sem greint var frá hér að framan. Snyrtifræðingurinn sagði að konur vildu ekki fara í sund eða almenningssturtur loðnar að neðan.“ Tóta setur spurningarmerki við þetta og ber saman við ólíkar kröfur sem gerðar hafa verið til kvenna á ýmsum tímum um að líta rétt út.

Lesa meira...

Óútskýrður launamunur kynjanna 10-12%

„Ég fagna forræðishyggju!“

Reykingabann tók gildi fyrir fáeinum vikum. Um það hefur að sjálfsögðu verið mikið rætt. Í dag leggur Eva Bjarnadóttir sitt til málanna og tekur djarfa afstöðu. „Frelsi manna til þess að gera það sem þeir vilja, svo lengi sem það skaðar ekki aðra menn víkur fyrir frelsi manna til þess að gera það sem þeir vilja, svo lengi sem það skaðar ekki markaðinn.“

Áhugavert...

… Það sem fyrir okkur er haft…

Hæ, hó og jibbý jei og jibbýýý jei… Það er kominn 19. júní! Saga Garðarsdóttir skrifar í dag um konur og fjölmiðla. Hún fjallar um galdratöluna 30/70 og lýsir eftir nokkrum þekktum fyrrum fjölmiðlakonum sem hafa yfirgefið stéttina. „Hvað hefur orðið um allar miðaldra fréttakonur þessa lands? Hví hverfa þær af sjónarsviðinu um leið og þær hafa öðlast reynslu og eru komnar upp að hliðinni á körlunum…“ Ritstjórn Vefritsins óskar gleðilegs kvennadags og vonar að allir sem vilja fullt jafnrétti, beri eða geri eitthvað bleikt í dag.

Lesa greinina...

Dubai – Fyrsti hluti

Dubai mætti hugsanlega kalla nútíma útgáfu ævintýrisins Þúsund og ein nótt. Vefritið birtir í dag fyrsta hluta skrifa Styrmis Goðasonar um uppbyggingu atvinnulífs í Dubai, en þar horfa menn upp á þverrandi olíulindir og leita nýrra tækifæra: „Til að nefna dæmi um hversu ýktar allar framkvæmdir og hugmyndir eru, er nú búið að lengja strandlengju Dubai úr 75 km í 1500 km. Það er skíðasvæði í verslanamiðstöðinni sem býður upp á vel samkeppnishæfar brekkur, að minnsta kosti miðað við Bláfjöllin.”

Tékkum á þessu

Lýðveldi stofnað fyrir 63 árum

Gleðilega þjóðhátíð! Dagur klístraðra sleikisnuða og blaktandi fána er upp runninn. Í tilefni þessa hefur Magnús Már Guðmundsson brugðið sér 63 ár aftur í tímann og helgar helgarumfjöllun vikunnar, lýðveldisstofnuninni. ,,Dönum sárnaði að Íslendingar hefðu ákveðið að slíta sambandslagasamningunum á meðan Danmörk væri hernumin af Þýskalandi Hitlers. Þeir hefðu gjarnan viljað semja um sambandsslitin á grundvelli jafningja,” skrifar Magnús í ljósi þeirrar staðreyndar að Íslendingar notuðu tækifærið og slitu sig frá yfirráðum Danakonungs sem þá var undir hælnum á Hitler.

Ég vil lesa meira.

Ráðgert samþykki er lausnin

Umræðan um líffæragjafir hefur sjaldan eða aldrei verið eins áberandi á Íslandi og undanfarið. Íslendingar hafa lengi verið nokkuð duglegir við að gefa blóð, en við erum hins vegar mjög tregir til þess að gefa líffærin okkar. Þar sem mikill skortur er á líffærum, og biðlistar myndast eftir þeim sem í boði eru, er nauðsynlegt að skoða hvort að núverandi stefna okkar þarfnast endurskoðunar. Í föstudagspistlinum fjallar Agnar Burgess um þetta mikilvæga mál og hvernig það horfir við okkur Íslendingum. “Í frétt ríkisútvarpsins annan júní síðastliðinn er haft eftir Runólfi Pálssyni, yfirlækni á Landspítalanum, að þegar íslenskir læknar leitist við að fá samþykki ættingja fyrir líffæragjöf er því neitað í um 40% tilvika eða helmingi oftar en á Spáni.”

Já - ég vil lesa um líffæragjafir

Lifandi bókasafn

Við búum í þjóðfélagi sem verður fjölbreyttara með degi hverjum. Menn hafa alltaf verið eins ólíkir og þeir eru margir, en undanfarin ár virðist það vera meira áberandi. Við rekumst á hverjum degi á einstaklinga sem tilheyra annarri menningu, trú eða hafa einfaldlega annan lífstíl en við eigum að venjast. En höfum við einhvern skilning á þessum samborgurum okkar? Steindór Grétar Jónsson veltir þessu fyrir sér, í gestapistli dagsins í dag, þegar hann fjallar um lifandi bókasöfn og hvað þau bjóða uppá. ,,Lesturinn verður því ekki aðeins einhliða fróðleiksflæði, heldur interaktíf lærdómsupplifun, þar sem lesandinn skorar fordóma sína á hólm og kynnir sér það sem í reynsluheimi bókarinnar býr.”

 

Ég vil skoða Lifandi bókasafn.

Stúdentakjallarinn 1975-2007

Stúdentakjallarinn hefur verið mikilvægur hluti af skemmtanalífi íslenskra stúdenta í rúma þrjá áratugi. Því miður er það þannig að rekstri Stúdentakjallarans hefur nú verið hætt og mun Kjallarinn ekki opna aftur eftir sumarfrí. Í tilefni af þessum tímamótum fer Ásþór Sævar Ásþórsson yfir sögu Stúdentakjallarans í pistli dagsins og eitthvað af því fjölmarga sem gengið hefur á þar. “Eins og við var að búast var bjórlíkið vinsælt meðal stúdenta og svo virðist sem stjórnvöld vildu leggja hemil á skemmtun stúdenta, því yfirvöld bönnuðu veitingu bjórlíkis á Stúdentakjallaranum.” 

Lesa meira um sögu Stúdentakjallarans!

Ekki er allt sem sýnist, eða hvað?

Undanfarin ár hefur verið mikil gróska í heimi pólitískra heimildarmynda. Þessar heimildarmyndir hafa verið nokkuð misjafnar að gæðum og í umfjöllun helgarinnar fjallar Pétur Ólafsson um myndina Loose Change. Myndin er gagnrýnin á hefðbundna skýringu á atburðunum í Bandaríkjunum 11. september og hefur notið nokkurra vinsælda á netinu. Pétur gefur ekki mikið fyrir gæði myndarinnar og þau vinnubrögð sem framleiðendur hennar stunda. “En hvað hef ég út á það að setja að einhverjir brjálæðingar út í heimi vilji bendla ríkisstjórn Bandaríkjanna við hryðjuverkin 11. september þótt enginn fótur sé fyrir því? Hvers vegna ætti mér ekki að vera nokkurn vegin sama um slæleg vinnubrögð þessara pilta? Jú, það er ýmislegt sem þeir hafa skemmt fyrir fólki eins og mér. Það sem þeir eyðileggja, er trúverðug gagnrýni á utanríkisstefnu bandarískra stjórnvalda.”

Þú vilt að sjálfsögðu lesa meira!

Stuðningurinn skiptir máli

Fyrir utanríkismálanefnd Alþingis liggur núna þingsályktunartillaga um að Ísland viðurkenni ríkisstjórn Palestínu og taki upp eðlileg samskipti við hana. Í þessum mánudagspistli fjallar Anna Tryggvadóttir um þessa ályktun og af hverju stuðningur Íslands við þessa stríðshrjáðu þjóð skiptir máli. “Ef tillagan nær meirihlutastuðningi felur hún í sér mikilsverð tíðindi. Eftir að kosningar í Palestínu í janúar síðastliðnum fóru ekki eins og Vesturlönd óskuðu sér snéru þau baki við Palestínu. Viðskiptabann sem Vesturlönd settu í kjölfar kosninganna hefur gert lífið í þessu stríðshrjáða landi enn erfiðara en það var fyrir.”

Augljóslega skyldulesning....

Akureyri – öll lífsins gæði?

Fanney Dóra Sigurjónsdóttir er aðfluttur Akureyringur sem elskar bæinn sinn fyrir margt. Í pistli dagsins fjallar hún um góða þjónustu bæjarins við geðfatlaða. “Þeir einstaklingar sem nýttu sér þjónustuna voru smátt og smátt að öðlast aukið sjálfstraust og sjálfsvirðingu,” skrifar Fanney Dóra. Málefni fatlaðra Akureyringa heyra undir sveitarfélagið en ekki ríkið eins og annars staðar. Efling sveitarstjórnarstigsins er einmitt eitt málefna nýrrar ríkisstjórnar og verður spennandi að sjá hvernig til tekst.

Þetta les maður...

Dauðinn og frelsið í Darfur

Við vitum öll að í Súdan er hérað sem heitir Darfur og að þar er fólk að deyja. Þetta eru fréttirnar sem koma á eftir innlendum stórfréttum á borð við reykingabann. Í dag skrifar Kári Hólmar Ragnarsson um dauðann í Darfur og reykingabannið og setur í samhengi við kenninguna um samfélagssáttmálann.  ”Nóg er um sjálfskipaða postula frelsis í okkar samfélagi. Helst beina þeir spjótum sínum að ýmsum bönnum í íslenskum lögum t.d. bann við því að kaupa hvítvín í Hagkaup og að reykja á Kaffibarnum. Fáir þeirra virðast hins vegar tengja frelsishugsjón sína hinu náttúrulega ástandi sem Hobbes ræðir um og við sjáum í dag í Darfur. Telja verður þó ljóst að þar ríkir hið endanlega frelsi, án allra hafta.”

Lesa meira...

Amnesty hefur auga með Darfur

Mín skoðun: Hey! Hey! Hér er ég! Já… Þessi hér!

Tjáningarfrelsið er ein af grunnstoðum lýðræðislegs samfélags. En í dag tekur Bryndís Björgvinsdóttir, menningar(hálf)viti og pistlahöfundur Vefritsins til skoðunar hvort það geti verið að þróast í orm sem gleypir sjálfan sig. Sem dæmi tekur hún Moggabloggið: “Fólk tengir bloggin sín við fréttir þó svo það hafi ekkert til málanna að leggja, nema kannski eins og nokkra broskalla. Fólk tengir til þess að láta ljós sitt skína, fá fleiri heimsóknir og sýna fleirum passamyndina af sér í horninu. Aðrir hafa kannski eitthvað við fréttina að bæta eða athuga. Þeir drukkna gjarnan í broskallaflóði.”

 

Lesa meira...