Gró Einarsdóttir lýsir því á skemmtilegan hátt hvernig er að vera námsmaður erlendis á tímum gengislækkunar og því hvernig fyrstu kynni hennar af peningum voru til þess fallin að rugla sýn á þá. Hún deilir þar að auki kreppuleyndarmáli með þeim sem lesa alla leið. Fyrstu raunverulegu kynni mín af peningum voru á tíma gullnu aldarinnar. Lífið á Íslandi var reif. Samfélagið flæddi í peningum. Menntaskólakrakkar keyrandi um á nýjum bílum, með nýja síma, í designer fötum frá Kron Kron, borgandi 13.000 kall fyrir klippingu, lifandi á kaffihúsamat og með nýju Macbook tölvuna sína.
Arnaldur Sölvi Kristjánsson hefur gaumgæft útreikninga Fjármálaráðuneytisins sem hefur haldið því fram að skattbyrði hafi minnkað undanfarin áratug. Arnaldur Sölvi telur þetta vera vafasama útreikninga og vill meina að sannleikurinn sé einfaldlega sá að skattbyrði hafi aukist síðustu 10-15 ár - sérstaklega hjá þeim sem lægstar hafi tekjurnar. Í greininni segir m.a: Þegar skattkerfi er upphallandi og tekjur aukast með árunum, en skattkerfið er ekki aðlagað að breyttum aðstæðum, þá eykst skattbyrði og mest þeirra sem lægstu tekjurnar hafa. Þetta er það sem gerðist undanfarin 10-15 ár hvort sem mönnum líkar betur eða verr.
Í samfélagi okkar eru lög. Lögin kveða á um hvað sé rétt og rangt og ákvarða um leið hvað sé glæpsamlegt. Lögin eru smíð samfélagsins sem þau gilda í. En eru þau mælikvarði á það sem er rétt og rangt? Með öðrum orðum: Eru landslög fullnægjandi siðferðilegur mælikvarði fyrir þá sem lifa í landinu? Elín Ósk Helgadóttir veltir þeirri spurningu upp í grein dagsins þar sem segir m.a: Þið hafið eflaust áttað ykkur á því hvað ég hef verið að fara hér að ofan. Mín fyrstu viðbrögð voru þau að góður vinur minn hefði getað komist í kast við lögin en ekki þau að háttsemi hans hafi verið vítaverð og siðferðislega röng.
Ég vil lesa meira um lögin og siðferðið. Kannski líka um Goldfinger, Downs og Airwaves!
Árni Mathiesen hefur undanfarið verið gagnrýndur fyrir nýlega skipan á dómara við héraðsdóm. Svör hans við fyrirspurninum umboðsmanns Alþingis vegna sama máls hafa ekki síður vakið upp gagnrýniöldu. Ásþór Sævar Ásþórsson skoðar málið og spyr hvort að jafnvaldamikill maður þurfi ekki að sýna meiri ábyrgð í opinberum athöfnum sínum. Í greininni segir m.a: Einhverjir treysta Árna M. Mathiesen fyrir því að fara með fjármál ríkisins. En hann treystir greinilega ekki almenningi í landinu fyrir því að halda uppi gagnrýninni umræðu um stjórnarathafnir sínar og þess vegna sakar hann gagnrýnisraddirnar um að vilja takmarka tjáningarfrelsi hans.
Margir Íslendingar eru óvissir í afstöðu sinni til ESB og sjá bæði kosti og galla við inngöngu. Einn þeirra er Guðlaugur Kr. Jörundsson, sem birtir hugleiðingar sínar um mögulega inngöngu í ESB í Vefritspistli dagsins. “Ég hræðist mjög þá niðurstöðu sem ég er sífellt að færast nær. Það tekur á að skipta um skoðun. En ég er opinn fyrir frekari umræðu sem mun vonandi verða til þess að ég geti tekið harðari afstöðu. Það tekur á að viðurkenna að kannski er okkur betur borgið í samstarfi við ESB. Kannski getum við ekki treyst okkar stjórnmálamönnum til að halda rétt á spilunum.”
Kosningabarátta Demókrata hefur fengið mikla athygli undanfarnar vikur. En það er kominn tími til þess að Hillary Clinton sætti sig við orðinn hlut, segir Þórir Hrafn Gunnarsson, í Vefritsgrein dagsins. „Það er meira en mánuður síðan ljóst varð að meiriháttar kraftaverk þyrfti til þess að Hillary næði Obama í fjölda fulltrúa á landsfund Demókrata. Þar sem að búið er að ákveða að ekki verði kosið aftur í fylkjunum Florida og Michigan er orðið ljóst að það er orðið því sem næst tölfræðilega ómögulegt fyrir Hillary að ná meirihluta fulltrúa á landsfundinum í ágúst á lýðræðislegan hátt.“
Það er löngu tímabært að báðir foreldrar njóti sömu réttinda, hvort sem um er að ræða í lagalegum skilningi eða þegar sótt er um námslán og húsaleigubætur að mati Kamillu Guðmundsdóttur sem skrifar grein dagsins hér á Vefritinu. ,,Þegar lög af þessu tagi eru sett verður að hafa í huga að nánast ómögulegt er að sníða þau þannig að þau henti öllum aðstæðum. Forræðissmálum og forræðisdeilum er ekki hægt að koma fyrir í “one size fit’s all” pakka.” 
Tal margra stjórnmálamanna er enn á plani Evrópudómstóls götunnar að mati Steindórs Grétars Jónssonar sem fjallar um Evrópumál í grein dagsins. ,,Tillögur um upptöku svissnesks franka, norskrar krónu eða „norrænnar” krónur eru enn önnur leið til að þyrla upp ryki og hunsa þau verkefni sem standa frammi fyrir íslenskum stjórnmálamönnum. Á meðan ríflega helmingur utanríkisviðskipta Íslands eru við Evru-ríki er upptaka annars gjaldmiðils en Evru tómt mál að tala um.”
Á tilkynningatöflu í VR-II, húsi verkfræðideildar Háskóla Íslands, hangir eins og víðar á háskólasvæðinu bleikt veggspjald með skilaboðunum: „Er í tísku að hata femínista?“ Veggspjaldið starar sínum bleiku augum ögrandi framan í verkfræðinga framtíðar og vonast eftir að skapa þó ekki væri nema örlitla íhugun í frjóum heilabúum nemenda. Í grein dagsins fjallar Valgerður Halldórsdóttir um nýlega herferð Femínistafélags Háskóla Íslands og sorgleg viðbrögð við henni: ,,Í Lögbergi voru veggspjöldin komin niður innan tveggja daga og í öðrum húsum Háskólans hafa fjölmargar miður fallegar athugasemdir verið skrifuð eða límd á veggspjöldin. Í VR-II, þar sem ég stunda nám, var búið að eiga við meirihluti veggspjaldanna stuttu eftir að þau voru hengd upp. Krotað hefur verið á þau setningar eins og „Femínistafélagið aka feitar konur að væla,“ „Lessur“ og fleiri í þeim dúr.”
Síðustu vikur hefur dregið til tíðinda í Evrópuumræðunni, en þó er eins og sumir andstæðingar Evrópusambandsaðildar þori ekki að taka umræðuna á málefnalegum grundvelli. Í grein dagsins fjallar Hrafn Stefánsson um ýmis ómálefnaheit sem fylgja umræðunni um Evrópusambandið, en í greininni segir meðal annars: ,,Mánudaginn 3. mars sendu ungir frjálslyndir frá sér ályktun þar sem þeir byrja á að vitna í 86. grein almennra hegningarlaga. Einhverra hluta vegna telja ungir frjálslyndir sig þurfa að byrja á því að taka það fram að landráðsmenn teljist þeir sem með svikum reyni að ráða íslenska ríkið eða hluta þess undir erlend yfirráð. Ekki kemur fram hver sé að reyna að svíkja Ísland inn í ESB, en það hlýtur að vera skoðun ungra frjálslyndra miðað við það samhengi sem þessi tilvitnun í hegningarlög er sett í.”
Í grein dagsins fjallar Pétur Ólafsson um einkavæðingu og hætturnar sem fylgja því að alhæfa um tilfallandi kosti hennar eða galla. Segir meðal annars í greininni: ,,En, því miður, er einkavæðing ekki alltaf svarið. Blind trú hægri manna á hana getur því verið mjög hættuleg almannahagsmunum. Oft heyrir maður sem rök fyrir einkavæðingu að fólk fari betur með eigið fé en annarra og þar af leiðandi ættu einkaaðilar að eiga og reka sem flestar gamlar ríkisstofnanir. En hvar á að hætta? Hversu langt á að ganga? Á að einkavæða Háskóla, fjarskiptastofnanir, bókasöfn, banka, flugvelli, brýr, göng, vegi, sjúkrahús, fangelsi, slökkvilið og lögreglu?” 
RSS