Heimurinn sem ég bý ekki í

Í grein dagsins fjalla Eva Bjarnadóttir um tilvistarkreppu Íslands í kjölfar þess að sálræna bilið, líkt og það efnahagslega, milli fólks hefur aukist : „Í lok aldarinnar splundraðist heimurinn. Ekki bara efnahagslega heldur tilvistarlega. Nú eru ekki aðeins til menn sem eiga meiri pening en ég, heldur er einnig til fólk sem hefur gjörólíkt gildismat og fólk sem ég mun aldrei hitta því við deilum engu. Ég leyfi mér að fullyrða að aldrei hafi sálræna bilið, og þar af leiðandi ósamheldnin, verið meiri á Íslandi.“

 

Lesa meira um gjörólíkt gildismat Íslendinga...

Athugasemdir

[Hrúturinn (IP-tala skráð) 20.9.2007 kl. 10:18]

Ekki “fólks”, heldur leppanna sem halda um stjórnartaumana annars vegar og almennings hins vegar. Skálkaskjóli einkavæðingarinnar var ekki fyrr búið að klambra saman en gripdeildir hófust og byrjað var að selja útlendingum hlut í orkufyrirtækjunum. Skorað þarf á alla ábyrga stjórnmálamenn að taka af skarið og ALMENNING að mótmæla þessu ráðabruggi og svívirðu gegn íslenskri þjóð. Forráðamenn umræddra fyrirtækja á að láta svara til saka fyrir LÖGBROTIÐ. Ekki þarf forspáan til að sjá að sneitt er að rótum lífsskilyrða á Íslandi. Vekja þarf athygli á nöfnum þeirra pólitíkusa (kvislinga) sem styðja þessa lymskulega tilraun til ÞJÓFNAÐAR Á ÞJÓÐAREIGN. Látum þá vita að við sjáum til þess að þeir vermi ekki sæti á Alþingi né í öðrum kjörnum embættum til frambúðar! Fljótum ekki sofandi að feigðarósi. Blásum til mótmæla og myndum þverpólitíska samstöðu fólksins í landinu! Það eru síðustu forvöð!