Vík milli Villa

Á dögunum kom út skýrsla stýrihóps á vegum Reykjavíkurborgar vegna REI-málsins svokallaða. Niðurstaða skýrslunnar virðist hrópa á afsögn Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar þótt hvergi sé þess getið berum orðum. Í umfjöllun helgarinnar skýrir Pétur Ólafsson frá gangi mála í REI-málinu og færir rök fyrir því hvers vegna Vilhjálmur eigi að víkja. Í fyrsta lagi kannaðist Vilhjálmur ekki við að hafa séð kaupréttarsamninga þar sem meðal annars var fjallað um kauprétt starfsmanna, annarra en sérfræðinga OR. Þeir samningar snerust um að starfsmenn REI auk svokallaðra lykilstarfsamanna skyldu fá að kaupa í REI á genginu 1,28. Starfsmenn REI höfðu margir hverjir unnið fyrir fyrirtækið í aðeins nokkrar vikur. Þeir samningar komu fyrst fram 1. október á fundi stjórnar OR. Hefði sá samningur náð fram að ganga hefði mögulega hálfur milljarður tapast þar sem markaðsvirði hlutanna var tvöfalt hærra.

Ég vil lesa um Villa og afsögn hans

Tipparör og peningabaukur í bakgarðinum

Rætt er um að reisa olíuhreinsistöð í afskekktum fjörðum Vestfjarðakjálkans. Telma Magnúsdóttir fjallar um óráðsíu og skyndilausnir stóriðju í grein dagsins: „Niðurstaða rannsóknarinnar var sú að á meðan stórframkvæmdirnar stóðu yfir lamaðist samfélagið og öll frumkvöðlastarfsemi og nýsköpun var nánast dauð. Allt snérist um þetta “stóra verkefni”. Margir viðmælenda minna nefndu að þeir teldu að slík stóriðja, sem byði upp á hálaunastörf fyrir meðalmanninn, hlyti að draga úr frumkvöðlastarfsemi í samfélaginu.“

 

Lesa meira um olíuhreinsistöðvar og tissjú 

Amma mín og nútíminn

19. aldar götumynd miðbæjarins hefur verið mikið í umræðunni síðustu daga. Þar togast gjarnan á gróðasjónarmið og sjónarmið varðveislu. Í grein dagsins fjallar Erla Elíasdóttir um nútímann og fortíðina - ljótar og fallegar byggingar: Allir sem búið hafa í borginni okkar eða sótt hana heim hafa þannig tengsl við hin ýmsu kennileiti sem þar er að finna, og hlýtur miðbærinn af öllum borgarhlutum að státa af sem flestum slíkum stöðum. Hann er jú sá staður hvert flestir eiga sameiginlegt að gera sér skemmtitúra til lengri eða skemmri tíma, hvar í borginni eða utan hennar sem menn búa.

Ég vil lesa meira um niðurrif og miðborgina

Með Röskvu er árangurinn meiri

„Röskva veitir Stúdentaráði Háskóla Íslands forystu og hefur hagsmunabarátta stúdenta gagnvart ríki og borg verið öflug og skilað árangri – meiri árangri en oft áður. Námslán hækkuðu meira en nokkru sinni áður, samið var við Reykjavíkurborg um lóð fyrir 600 stúdentaíbúðir, menntamál voru sett á dagskrá stjórnmálanna og urðu kosningamál í síðustu kosningum og jafnréttisbaráttan var sett á dagskrá innan Háskólans,“ segir Eva Bjarnadóttir í grein dagsins. Í dag og á morgun ganga tæplega 10.000 stúdentanr til kosninga í árlegum stúdentaráðskosningum Háskóla Íslands.

 

Lesa meira um stúdentaráðskosningar í Háskóla Íslands

Af reykingum og öðrum skrílslátum

Reykingabannið svokallaða hefur verið mikið í fréttum undanfarið. Íslenskir kráareigendur hafa verið duglegir að benda á ósamræmi í lögunum og nú um helgina leyfðu nokkrir þeirra reykingar inn á stöðunum sínum í mótmælaskyni. Í grein dagsins fjallar Eva María Hilmarsdóttir um reykingaboð og bönn í Evrópu og þá sérstaklega í Frakklandi: Ég var afskaplega spennt að sjá hvernig Frakkinn tæki reykingabanninu í sínu landi, þar sem reykingar hafa verið stór þáttur í menningunni, allir hafa einhvernveginn reykt allsstaðar eða svo til. Í Frakklandi hafa líka bílar verið sprengdir fyrir minna. Ég varð fyrir vonbrigðum. Það hefur lítið sem ekkert heyrst eftir bannið. Svona ef við miðum við Frakkland. Hér virðist allt vera í góðum gír og flestir taka þessu banni með jafnaðargeði.

Ég vil lesa meira um reykingar og Frakka.

Tæknileg mistök í Afganistan?

Ungur Afgani sem las um kvenréttindi á netinu var í síðustu viku dæmdur til dauða fyrir íslömskum rétti í heimalandi sínu. Helga Tryggvadóttir skrifar í umfjöllun helgarinnar um dóminn yfir Sayed Pervez Kambaksh og auðsjáanlega erfiðleika sem Afganir standa frammi fyrir við að koma á lýðræðislegri umræðu í landinu þrátt fyrir að fall ríkisstjórnar talíbana fyrir sex árum.

Já! Ég vil lesa meira um Afganistan og tjáningarfrelsið...

 

Af kaffi, litla iðnaðarráðherranum, Sirkus, Lilla apa og tippi.

 föstudagsgreininni fjallar Bryndís Björgvinsdóttir um sjálhverf kaffihús, kókómjólkurbílinn í mótorsportinu og þúsund milljón húðsnyrtivörur. „Hversu mikið æði er Ísland, Jón Ólafsson?“ – Eins og hversu margir dollarar? Eins og þúsund milljón pulsur? Eins og sautján farmar af húðsnyrtivörum?
Þessu verður ekki auðsvarað. En eitt er víst. Einhverjum, sem ræður, finnst Sirkus, sem allt það sem staðurinn fyrir utan húsið, ekki vera neitt neitt. Þessi einhver horfir á húsið… og hugsar með sér… „Hmm… þetta hús er svona álíka verðmæt og sjö pulsur… rífum það og byggjum eitthvað meira… eitthvað á sömu lóð…

Ég vil lesa meira um allt þetta