Sálfræðingar skildir útundan

Ójafnrétti í heilbrigðiskerfinu felst meðal annars í því að þjónusta sálfræðinga er ekki niðurgreidd af ríkinu og því ekki á allra færi. Gró Einarsdóttir fjallar um mikilvægi andlegrar heilsu fyrir starfhæft samfélag: „Sálfræðingar tilheyra nefnilega ekki sjúkrasamlaginu. Það er því ekki á allra færi að leyfa sér þann lúxus að taka á sálrænum vandamálum sínum með hjálp sérfræðings. Það er því efnafólk sem hefur forgang í andlegri heilbrigðisþjónustu.“

 

Lesa meira um sálfræðiþjónustu á Íslandi... 

Athugasemdir

[Júlíus Valsson, 30.10.2007 kl. 15:39]

Sammála! 
í rauninni gildir þetta einnig um iðjuþjálfa og fleiri heilbrigðisstéttir.

[Fishandchips, 31.10.2007 kl. 00:48]

En hvað með tennur og munnhol? Lærði það í denn að þetta dót væri partur af meltingafærunum. En þegar við erum orðin 18 ára höfum við ekki lengur efni á að fara til tannlæknis. Það er nú ekkert eðlilegt að þurfa að setja sig á hausinn fyrir eina heimsókn. Eins með augun.... Við sem erum komin á miðjan aldur (hrumm) þurfum oft tvískipt gleraugu, ekki taka sjúkratryggingarna þátt í því heldur. En þetta eru vissulega sjúkdómar.