Þar sem einstaklingurinn er einn, en frjáls

Í þessum fimmtudagspistli veltir Eva Bjarnadóttir fyrir sér kjarna nýfrjálshyggjunar og hvernig hún hefur hægt og rólega lagt undir sig orðræðuna og heiminn í leiðinni. Eva leggur þessar hugleiðingar m.a. út frá skrifum Pierre Bourdieu, en greinasafn eftir hann, „Almenningsálitið er ekki til”, var gefið út af Reykjavíkur akademíunni á dögunum í Atviks ritröðinni. „Getur hugsast að viðskiptaheimurinn sé í raun ekkert annað en hagnýt útfærsla á staðleysu (útópíu) nýfrjálshyggjunnar sem slær á sig mynd stjórnmálastefnu – staðleysu sem styðst við og slær eign sinni tiltekna hagfræðikenningu og gengur svo langt að líta á sjálfa sig sem vísindalega lýsingu á raunveruleikanum?”

Já, ég vil lesa meira um nýfrjálshyggjuna, orðræðuna, markaðshagkerfið og atvinnuleysi.